Getting the hell out of there!

Hallo allemaal!

(¡abajo hay mensaje en español para los hondureños!)

Nu we aan het reizen zijn hebben we minder tijd om uren achter het internet te zitten, dus zullen we proberen om wat vaker ff een stukje op de site te zetten.

Het eerste gedeelte van onze reis gaat erg nar onze zin tot nu toe. We zijn op dit moment in Trujillo, een heel mooi en rustig havenstadje. Het is zo rustig dat we de enige mensen in het hotel zijn zelfs. In la Ceiba waren we al een beetje begonnen echte reizigers te zijn, maar het was nog niet helemaal echt omdat we La Ceiba al redelijk goed kenden en we er ons dus eigenlijk wel thuis voelden. We moesten wel wennen aan het feit dat we ineens zo heel veel tijd hebben en dat we iedere keer maar weer moeten bedenken wat we gaan doen en waar we gaan eten.

We hebben geraft in la ceiba (zie foto), dat was wel erg leuk. Het water was wel extreem laag, dus ging het iets minder hard dan normaal, maar het was toch nog heel spannend. Na het raften zijn we naar een waterval 'gehiked' (das reizigerstaal voor lopen). Toen we weg gingen kregen we een aantal veiligheidsinstructies van de gids, omdat we door het weer zws wel slangen zouden tegen komen. Jak! dacht ik, dat was niet de bedoeling. En inderdaad, na 5 minuten lopen stonden we stil bij een boom en ineens zag ik aan de andere kant, op anderhalve meter afstand, een enorme slang. Hij was wel anderhalve meter lang en zwart met geel. Het bleek een Mika te zijn, die gelukkig niet giftig is. Fiew! De gids vond het ook wel een erg grote zelfs. Na die ontmoeting waren we dus helemaal hyper op hun hoede, maar gelukkig bleef het bij die ontmoeting. Het was achteraf gezien wel heel spannend.

Op dit moment zitten we dus in Trujillo en we hebben net te vergeefs geprobeerd ons visum te verlengen. We zijn hier namelijk al een week illegaal en wilden ons visum in Pogreso al verlengen. Maar ondanks al ons werk voor Honduras, willen ze het niet doen. De vrouw in Progreso die het altijd deed had er geen zin meer in en vertelde ons dat we maar moesten maken dat we uit het land kwamen... En bedankt! We willen ze zelfs heel veel geld betalen voor een visum, om nog langer te blijven en meer geld uit te geven in hun land, zeggen ze nee! Stank voor dank kan je wel zeggen. De meneer hier in Trujillo was wel aardig maar zei dat hij ook niks voor ons kan doen, again: get the hell out of the country!!! Nou ja, we moeten het dan maar op een fikse boete wagen bij de grensovergang denk ik...

Morgen of overmorgen gaan we heel vroeg (03.30 's morgens) met de bus naar Juticalpa, een kleine stad midden in Olancho. Het is ongeveer 9 uur in de bus, eentje van het type 'chickenbus', dus een oude amerikaanse schoolbus waar onze knieen niet tussen de bankjes passen (want wij zijn geen amerikaanse schoolkinderen), dus daaf heeft er al heel veel zin in. Olancho is de grootste en 'wildste' provincie van Honduras. Het is een beetje het wilde westen. Ze hebben er pas sinds 10 jaar electriciteit en sinds 7 jaar telefoon. Internet zal er dus wel niet zijn. Olanchanen staan erom bekend dat ze hun eigen boontjes wel doppen en willen niet veel met de rest van het land te maken hebben. Vanuit Jutigalpa gaan we dan weer door naar Tegucigalpa, de hoofdstad. Vanuit daar zullen we de regering dan eindelijk zijn zin geven en 'the hell out of the country' gaan naar nicaragua.

Nou lieve mensen, ik ga proberen nog een paar fotos te plaatsen en dan gaan we jullie weer verlaten voorlopig.

dikke kus en howdy how! uit het (binnenkort) wilde westen,

San en Daaf

(Hier volgt hetzlefde stukje weer in het spaans voor de hondurezen...)

Hola Amigos!

¿Como estan? Con nosotros todo va bien, aunque ya todos ustedes de El Progreso nos faltan muchisimo. Ayer (domingo)hemos tomado el autobus a La Ceiba, donde estamos ahorita. Nos sentimos muy extraño, saliendo de el Progreso, pasando La Montaña. Hemos mirado si les podriamos ver y saludado mucho!
Queremos agradecer a todos por el despedido, que fue muy lindo. Nos costò mucho despedirnos de ustedes, especialmente porque les queremos tanto. Vamos hacer todo lo posible para regresar lo mas pronto posible. A noche pasemos todo la noche hablando de proniño y todo la gente bonito que hemos conocido en Progreso... Entonces saben que siempre estaran en nuestros corazones (¡y bocas!).
En este pagina (que lamentablemente es en holandes) pongamos las fotos de nuestro viaje y del despedida. Cuando van donde dice 'fotoboek', encuentren todas las fotos que hemos puesto hasta ahora. Abajo de este mensaje tambien we encuentren fotos de las despedidas etc. Si quieren pueden inscribirse en el 'mailinglist' con su email. Cada vez cuando hay un mensaje nuevo recibirà un email. Si quieren dejar un mensaje para nosotros, lo pueden hacer en este pagina, solo hay que dejar su mensaje y apretar el buton 'plaats reactie'. O pueden mandar nos un email en: sigoddijn@hotmail.com (sanja) o d_kort@msn.com (david).
Bueno, Esperamos que les vaya bien a todos,nos seguimos en contacto,

un gran beso y abrazo, de Sanja y David